Да научиме безбедноста да ни е приоритет

Една трагедија знае да ги зближи луѓето и да ја извади човечноста и хуманоста во сите нас. Целата заедница реагираше. Секој помагаше каде што можеше, преку комуникација, со мали гестови на добрина и поддршка. Во последните 10 дена тоа е позабележително за разлика од порано, вели координаторката на Црвен крст Кочани, Анета Коцева, во интервју за „Лице в лице“

Прва помош и прва психолошка помош, мобилизирање и активирање на волонтерите на најголемата волонтерска организација во земјава, акцент на солидарноста, поддршката и сплотеноста, се клучните елементи кои ги забележува координаторката на Општинската организација на Црвениот крст во Кочани, Анета Коцева.
Организацијата на Црвениот крст е редовно на првата линија при секоја трагедија, нудејќи помош, поддршка и солидарност.  По последната информација од официјални извори од Црвен крст на Република Северна Македонија, собрани се над 106 милиони денари. Семејствата на починатите лица, вклучително и семејството на починатиот возач на Брзата помош во Кочани, како и семејствата на повредените хоспитализирани во странство, добија по 150.000 денари.

Која беше улогата на Црвениот крст во најакутните мигови?

– Првата информација дека нешто се случило во ноќниот клуб „Пулс“ ја добивме околу пет часот наутро од Централната канцеларија на Црвен крст. Тогаш не ја знаевме сериозноста на ситуацијата. Се мобилизиравме со тим од 5-6 волонтери и веднаш излеговме на терен, да помогнеме во општата болница. Кога пристигнавме, сфативме дека ситуацијата е многу посериозна од тоа што очекувавме.

Уште од тие први моменти се вклучивме прва помош, психосоцијална поддршка, основна хуманитарна помош, делење вода. Подоцна се приклучија и други општински организации со свои волонтери. Тој ден, недела, 16-ти март, беа активни околу 160 волонтери не само од Кочани, туку и од други градови.

Истата вечер, од централната канцеларија на Црвениот крст беа испратени ќебиња, чаршафи и големи ќебиња до општата болница. Се отвори и телефонскалинија за психолошка поддршка, како и донаторска сметка за поддршка на жртвите.

Во наредните денови беа организирани денови на жалост. Беше поставен штанд во Градскиот парк, каде што граѓаните палеа свеќи и запишуваа мисли во книгата на жалост. Ние бевме присутни и таму со тимови за поддршка. Учестувавме и во организацијата на комеморациите и погребите, а денес работиме на психосоцијална поддршка со зголемување на свеста за нејзината важност. 

Опишете ја атмосферата во градот по настанот.

– Самата ситуација беше голем шок за целиот град, кој и понатаму е завиен во тага. Ја чувствуваме сите болката на родителите кои изгубија дете или имаат повредено дете. Но, она што се забележува во заедницата е дека луѓето стануваат сè пообединети. Една трагедија знае да ги зближи луѓето и да ја извади човечноста и хуманоста во сите нас.

Целата заедница реагираше. Секој помагаше каде што можеше, преку комуникација, со мали гестови на добрина и поддршка. Во последните 10 дена тоа е позабележително за разлика од порано.

Се надевам дека ваква лоша ситуација ќе нè сплоти и ќе нè научи дека сме сите тука еден за друг и дека треба да си помагаме. Треба да научиме да внимаваме повеќе на безбедноста, која секогаш треба да биде приоритет.

Се вклучува ли заедницата во барање помош и поддршка?

– Да. Имаме отворени часови за психосоцијална поддршка,секој работен ден од понеделник до петок, од 17 до 19 часот. Психолози од Комората работат со лицата кои имаат потреба. Секој ден има сè повеќе заинтересирани кои закажуваат индивидуални сесии. Свеста расте, потребата е голема и ќе продолжиме да работиме на ова поле.

Повеќе иницијативи од граѓани и организации организираат различни видови поддршка. Како се координирате со нив?

– Црвениот крст, како организација, има улога на помошно тело на локалните власти и на државните институции. Имаме добра координација со сите институции. Во делот на собирањето финансиски средства, имаме сопствен систем и постапки според кои работиме во кризни ситуации.

Немаме формализирана соработка со други групи на граѓани кои собираат средства, но поддржуваме секоја иницијатива насочена кон помош и солидарност.

Кои елементи се итни за да се посвети внимание во насока на опоравување?

– Психосоцијалната поддршка е многу важна, потребата е очигледна на терен. Во соработка со Комората на психолози овозможена е првата психолошка помош. Во следните две години ова ќе биде активност на која ќе продолжиме да работиме. Првата психолошка помош е иницијална интервенција што се дава во акутни ситуации, а потоа продолжуваме со психосоцијална поддршка.

Досега работевме во училиштата, како и со релевантните институции кои беа надлежни за евакуација и кризен одговор. Работиме и со семејствата кои загубија свои блиски, како и со оние кои имаат повредени лица.

Ова е голема траума за целата заедница. Сите се афектирани и потресени. Потребата за психосоцијална поддршка е голема и затоа ќе продолжиме да работиме на ова поле. Забележуваме дека младите се чувствуваат многу поинаку денес, во однос на времето пред трагедијата.

Каде можат граѓаните да добијат психолошка поддршка?

– Уште првиот ден отворивме линија за психолошка поддршка. Броевите се јавно објавени на нашата веб страна, а граѓаните можат и директно да ни се обратат во просториите на Црвен крст во Кочани. Секој кој има потреба ќе добие соодветен одговор и ќе биде поврзан со психолог.

Кои се лекциите што ги научивме од оваа трагедија?

– Изразена беше добрината и човечноста во заедницата. Овие вредности треба да ги задржиме. Сите сме тука еден за друг и треба да си помагаме. Втората голема лекција е дека мора да обрнеме повеќе внимание на безбедноста и управувањето со ризици. Безбедноста треба да ни биде прв приоритет.