Анксиозноста не ја дефинира вашата улога како родител

Транзицијата кон родителство е значајна животна промена и во ред е ако е потребно време за да се приспособиме. Хормоналните и физички промени, како  и надворешните стресови влијаат на приспособувањето во овој период. Барањето помош околу грижата за бебето и домашните обврски и потребата од  време за себе не е знак на слабост; тоа е неопходен чекор кон одржување на вашето ментално здравје и вкупната благосостојба

Александра Томан

Пристигнувањето на новороденчето е искуство што го менува животот. Да се ​​биде родител е возбудливо, но, исто така, може да биде заморно и да донесе и виор од емоции и предизвици. Нормално е да бидете загрижени или сомничави, особено ако сте родител за првпат. Меѓутоа, доколку се соочувате со значителни предизвици во менталното здравје, ако вашите чувства вклучуваат екстремна тага или осаменост, сериозни промени во расположението и чести напливи на плачење, можеби имате постпородилна депресија.

Постпородилна депресија (ППД) е вид депресија што се јавува по породувањето. Не влијае само на родилката, туку може да влијае и на партнерот, сурогат-мајките и на луѓето што посвојуваат. Луѓето доживуваат хормонални, физички, емоционални, финансиски и социјални промени по раѓањето на бебето. Сите овие промени може да предизвикаат симптоми на постпородилна депресија.

Бејбиблуз или депресија? 

Бебе (или бејби) блузот е вообичаено искуство за многу нови родители, кое се карактеризира со промени во расположението, блага тага и раздразливост во деновите или неделите по породувањето. Овие чувства обично се краткотрајни и често се решаваат во рок од неколку недели.

Постпородилната депресија (ППД), од друга страна, е потешка и потрајна. Вклучува длабока, трајна тага и емоционална вознемиреност, која оди подалеку од бејбиблузот. Постпородилната анксиозност често ја придружува или се јавува независно од ППД, која се карактеризира со интензивна, постојана загриженост, која влијае на секојдневното функционирање.

Кој и зошто е засегнат?

Предизвиците за менталното здравје по породувањето може да влијаат на секого, без оглед на неговото потекло или претходната историја на ментално здравје. Неколку фактори може да ја зголемат веројатноста за развој на постпородилна анксиозност.

Хормонални промени. Брзиот пад на хормоните како естроген и прогестерон по породувањето може да влијае на расположението и на емоционалната стабилност.
Нови предизвици. Приспособувањето на барањата на новороденчето, како што се неправилни шеми на спиење и постојана грижа, може да биде огромен предизвик.
Родителска улога и одговорност. Промената во секојдневната рутина, обврските и значајната улога на родителството може да биде стресна.
Недостиг од сон. Новите родители често се соочуваат со сериозно лишување од сон, што може да го влоши чувството на анксиозност и да доведе до депресија.

Ограничена социјална поврзаност. Намалените можности за дружење може да придонесат за чувство на изолација и осаменост.
Промени во односите. Оптоварувањето на односите, вклучувајќи намалена интимност и време со партнерот, може дополнително да го наруши менталното здравје.

Клучно е препознавањето знаци и симптоми

Препознавањето на знаците на постпородилна депресија и анксиозност е од клучно значење за навремено барање помош. Симптомите може да вклучуваат:
Постојана тага или безнадежност. Поголемиот дел од времето се чувствувате тажно, безнадежно или празно.

Екстремен замор. Исцрпеност што не се подобрува со одмор.

Промени во сонот и апетитот. Значителни нарушувања во режимот на спиење и исхрана.

Губење интерес. Незаинтересираност за активностите во кои претходно сте уживале.

Тешкотии во поврзувањето. Се борите да создадете емоционална врска со вашето бебе.

Постојана грижа. Тековна, прекумерна грижа или вознемиреност за вашето бебе или секојдневниот живот.

Физички симптоми. Симптоми како забрзано биење на срцето, мускулна напнатост или потење.

Третман на повеќе начини

Решавањето на постпородилната депресија и анксиозност може да вклучува повеќестран пристап.

Побарајте професионална помош

Консултацијата со професионалец за ментално здравје, психолог, психотерапевт или психијатар, може да обезбеди вредна поддршка и третман приспособен на вашите потреби.

Побарајте поддршка

Вклучете се во дружби со семејството, пријателите или групите за поддршка. Споделувањето на вашето искуство може да помогне за емоционално олеснување и добивање практична помош.

Грижа за себе

Дајте приоритет на сопствената благосостојба со тоа што ќе најдете време за одмор, ќе се храните здраво и ќе најдете време за активности во кои уживате.

Размислете за лекови

Во некои случаи, може да се препишат лекови за да помогнат во соочување со симптомите, така како што ве советува стручното лице.

Само среќен и здрав родител може најдобро да се грижи за благосостојба на бебето

Кога на свет пристигнува нов живот, сите се возбудени и нестрпливи да го видат бебето, а со тоа целото внимание е насочено кон него. Се разбира дека му се радуваме, но прво да посветиме внимание на мајката, на нејзината ментална, физичка и емоционална состојба. 

Разбирањето и поддршката на новата мајка, која се соочува со постпородилна депресија, е од клучно значење за нејзината благосостојба и закрепнување. Кога членовите на семејството ги препознаваат и сочувствуваат со нејзините потреби, тоа помага да се создаде средина за поддршка каде што таа може да чувствува дека ја разбираат и дека ја ценат. Најблиското семејство, а и пријатели не би требало да ги интерпретираат и толкуваат погрешно нејзините реакции како тоа да се обични промени во расположението. Разбирањето на реалната ситуација и состојба во која се наоѓа новата мајка може да направи значителна разлика во нејзиното патување низ овој кризен период во менталното здравје. Гледањето на овие реакции како симптоми на медицинска состојба, место лични неуспеси и мани, овозможува сочувство и ефикасна поддршка.

Разбирањето од семејството, исто така, игра витална улога во обезбедувањето новата мајка да добие професионална помош каква што, можеби, ѝ треба. Со тоа што се свесни за знаците на постпородилна депресија и важноста од барање третман, најблиските луѓе  можат да помогнат во закажување термини со професионално лице, обезбедување практична помош и создавање позитивна атмосфера за закрепнување. Оваа поддршка може да ублажи некои од притисоците и стресот, кои придонесуваат за нејзината состојба, олеснувајќи го патот кон заздравувањето. Препознавањето на тежината на ситуацијата и нудењето конзистентна поддршка без осуда може многу да влијае на нејзината способност да се бори со предизвиците на оваа состојба и да ја подобри вкупната семејна динамика. 

Бидејќи само среќен и здрав родител може најдобро да се грижи за вкупната благосостојба на бебето.

(Авторката е психолог)