Што ако не се случеше?

Кочани, исполнетo со музика, полнo со енергија во ноќта,
додека искра не ја задуши радоста во хаос и страв.

Со еден чадлив здив, пламени јазли го проголтаа ритамот,
музиката замолкна под вресоци и плач.

Пепел ги зацрни соништата каде што некогаш одекнуваше смеа,
десетици гласови замолкнати! Никогаш повеќе нема да ги слушнеме.

Тагата носи солзи, но и глас полн со гнев.
Не е доволна тагата, правдата си бара сцена..

За да нема веќе заобиколувања по цена на животи,
бараме вистина додека не дојде правда.

Слушаме многу „можеби“,
но, што ако не се случеше?

Нашето бдеење е ветување: ќе се бориме за она што е исправно,
создавајќи надеж од пепелта на таа страшна ноќ!

Михаела Маџевска, средношколка

• Каде завршува природата, а каде почнува фотографијата? Изложба на Сашо Алушевски во Скопје
• Промоција на зборникот „И после сѐ, проблеми со родот“ во Скопје: критички истражувања за родот, полот и сексуалноста
• Афазија, живот по мозочен удар – приказната на адвокатката Мирјана Марковска што ја отвора темата за која владее молк
• „Приказната за Силјан“ на Тамара Котевска со успешна примера во Њујорк
• Работилница за новинарки: „Жените зад приказните“ – простор за поддршка, заедништво и солидарност