Што ако не се случеше?

Кочани, исполнетo со музика, полнo со енергија во ноќта,
додека искра не ја задуши радоста во хаос и страв.

Со еден чадлив здив, пламени јазли го проголтаа ритамот,
музиката замолкна под вресоци и плач.

Пепел ги зацрни соништата каде што некогаш одекнуваше смеа,
десетици гласови замолкнати! Никогаш повеќе нема да ги слушнеме.

Тагата носи солзи, но и глас полн со гнев.
Не е доволна тагата, правдата си бара сцена..

За да нема веќе заобиколувања по цена на животи,
бараме вистина додека не дојде правда.

Слушаме многу „можеби“,
но, што ако не се случеше?

Нашето бдеење е ветување: ќе се бориме за она што е исправно,
создавајќи надеж од пепелта на таа страшна ноќ!

Михаела Маџевска, средношколка

• Од пасивни приматели до активни граѓани: силата на социјалното менторство во животите на корисниците на социјална помош
• Јас сум следната Росица си помислив, а во МВР ми рекоа – Господ нека ти е на помош!
• Жените како лидерки: Од внатрешна промена до надворешно влијание
• Од споредни до главни ликови: „Театар Чекори“ е сцена што ги менува животите
• АРНО и „Ништо ново“ со порака за Светскиот ден на поправки: Работите треба да траат